1do1

Życie jest jedno - warto o tym pamiętać. Ja często zapominam! Daję się ponieść chwilom słabości, złości i rozgoryczenia. A powinnam postępować odwrotnie. Na przykład, pozwolić odejść osobom, które nie dążą do utrzymania kontaktu. Nie wczuwać się, w to, co inni myślą na mój temat i żyć w zgodzie z własnym sumieniem.

Mamy spory wpływ na własne zachowanie i to jak odnosimy się do otoczenia. Warto przemyśleć każdy krok i nie wpadać w sztuczne tempo. Po prostu czasem odpuścić i pozwolić życiu się poprowadzić.

Z roku na rok uczę się czegoś nowego, rozwijam swoją osobowość w oparciu o kontakt z ludźmi. Jednak za każdym razem zadaję sobie pytanie, dlaczego nie wiedziałam tego wcześniej. Czuję, że straciłam najważniejszy okres swojego życia. Żałuję, że nie rozpracowałam tego prędzej! Ale z drugiej strony wiem, że nie wolno kombinować w tym kierunku. Wszystko ma swoje miejsce i czas.!To gdzie teraz się znajduję i jakie towarzyszą temu emocje - nie jest przypadkowe. Parę lat temu miałam marzenie, które teraz jest moją rzeczywistością. Miało na to wpływ wiele moich decyzji - które były podjęte w porozumieniu z sercem.

Dzieje się różnie - ale każde doświadczenie jest cząstką mnie. Pomimo, że zazwyczaj boję się zaryzykować, to jedynie opuszczenie strefy komfortu gdzieś doprowadzi.

PS. Chata - film, który wzruszył  mnie do łez. Ta podróż wymagała ode mnie wiele wysiłku. Tragiczna i piękna historia, która pomaga zrozumieć życie. Nie chcę oceniać stylu, w jakim zostało to ukazane, ale widzę i wiem, czemu to służyło. Trzeba spojrzeć głębiej - nie traktować 1 do 1.